از هنر مینا سازی تعاریف مختلفی داده شده که به برخی از آن ها در اینجا اشاره می شود. به طور مثال در فرهنگ معین آمده است که : مینا ماده ای است از لعاب شیشه ای حاجب ماوراء یا شفاف که آن را روی کاشی و فلزات برای حفظ نقش و نگار به کار می برند و ترکیبی است از لاجورد، طلا و امثالهم که در کوره می برد و شفاف مثل شیشه کبود رنگ بیرون می آید.
در لغت نامه دهخدا درباره میناکاری چنین آمده است : ماده شیشه ای و دارای الوان مختلف که جهت رنگ کردن نقوش روی فلزات و ظروف سفالین و چینی به کار می رود. ماده اولیه و اصلی مینا سیلیس است که با کربنات دوپتاس مخلوط می شود و برای زودتر ذوب شدن یک ماده کمک ذوب به آن اضافه می کنند. این ماده معمولا بورق (تنکار) است و برای رنگ کردن آن مواد رنگین به آن می افزایند.
• پیشینه میناکاری :
تزئین و زیباسازی ظروف فلزی را باید هم زمان با کشف فلزات دانست و در ادامه آن حکاکی، قلمزنی، و نقاشی با رنگ های مینایی است.
در مورد سابقه این هنر به درستی نمی توان نظر روشن و قاطعی ابراز نمود. هنوز میان محققان وحدت نظری حاصل نشده است که کدام یک از ملل دنیا مخترع این هنر بوده اند، ولی از نظر وجوه مشترکی که مواد مورد نیاز در هنرهای آتشی با هم دارند، بعید به نظر می رسد در میان ملتی که لعاب رنگی بر روی سفال و کاشی به کار رفته، بر روی فلز به کار نرفته باشد. لعاب روی کاشی از دیرباز در ایران شناخته شده و فلز کاری نیز در ایران سابقه ای دیرینه دارد.
از یادگاری های میناکاری دوره هخامنشی می توان به بازوبند طلای میناکاری اشاره کرد. از دوره ساسانی نیز یک تنگ میناکاری شده روی طلا به دست آمده است. مولینه نیز اعتقاد دارد که میناهای ساخت بیزانس، که در ردیف بهترین میناهای جهان است، از هنر میناسازی ایران عهد ساسانی الهام گرفته است.
• ابزار و مواد مورد نیاز در میناکاری :
فلز، رنگ، لعاب، بست، سریشم، قلم مو، مدادکپی، کوره.
آدرس: تهران، میدان ونک، خیابان ولیعصر شمالی، کوچه شریفی، پلاک ۵۵، واحد 13
سایت: kiasabt.com
تلفن: 88888273-021
اولین دیدگاه را شما برای این آگهی ثبت کنید